Tegenwind?

september 19, 2013
4 Reacties

Soms zit het plotseling niet mee op je werk. De wind in je rug lijkt stilgevallen. Of erger: je voelt een opkomende tegenwind.

In eerste instantie probeer je kalm te blijven, maar ongemerkt geef je tegenkracht. Dag per dag doe je meer je best. Je blik op je werk vernauwt en je verliest oog voor je omgeving. Punt is: je sluit jezelf. Je sluit je af voor mogelijkheden, onderzoek en ideeën van anderen. Hierdoor loop je suggesties mis die verder reiken dan jij voor mogelijk houdt.

Jezelf afsluiten, roept angst op. Belemmerende gedachtes nemen het over van de realiteit. Je zet jezelf schrap: niet opgeven nu! Doorzetten! Een tandje extra dan maar…

Op een dag laat je bestuursvoorzitter je voorzichtig weten dat je er gespannen uitziet: ‘Is er iets? Thuis alles goed?’ Misschien krijg je zelfs openlijk kritiek. Nu weet je dat je klem zit. Klem tussen het niet kunnen halen van je resultaatafspraken en niet weten hoe je dit kunt oplossen.

Gespannen zijn, tegenwind ervaren, een kort lontje hebben, je problemen niet (meer) los kunnen laten, zijn allemaal signalen van ‘gesloten zijn’.

Wat kun je doen bij tegenwind?

Ten eerst: verander nooit je doel, maar wel je plan, je strategie, jouw antwoord op de vraag hoe je jouw doel bereikt.

Maar hoe doe je dat?

In plaats van direct in te grijpen en er bovenop te zitten, moet je afstand nemen. Vanuit je vernauwing is het de kunst te verbreden. Ga lopen, langs het strand of met je blote voeten in het gras.

Hans WeijersHans Weijers in het TV programma Kijken in de ziel: ‘Als het echt problematisch werd, nam ik vrijaf en ging lopen met de hond in het bos.’

Afstand nemen, per direct, vergroot de mogelijkheid om je tempo te verlagen en uit je vicieuze cirkel te komen. Uit je hoofd. Denken, nadenken, nog eens nadenken en piekeren helpt op dit soort moment niet, geloof me.

Buiten, in een lager tempo, stap voor stap, kun je jouw contact met je hart, jouw contact met je natuur en innerlijk vertrouwen, herstellen. Vanuit rust en openheid kun je zien waar deze uitdaging in je werk jou brengt, wat er van je gevraagd wordt en vind je de moed die weg te gaan. Op dit punt word je (zo goed als altijd!) uitgedaagd je comfortzone te verlaten.

Wanneer je in de stilte of via de natuur in verbinding met je hartintelligentie komt en de moed vindt om daar te verblijven, kan je zelfvertrouwen groeien. En precies dat brengt de openheid waarin nieuwe en  ‘andere’ ideeën je zomaar lijken in te vallen. Op dat moment ‘weet’ je: dit is het, zo moet ik het doen.
Die goede ideeën komen niet uit je denken tevoorschijn, maar komen door je heen. Voorwaarde is dat jij er voor open staat.

Geniet van dat geluk, van die flow waarin deze nieuwe aanpak je ‘zomaar’ te binnen schoot. Juist door NIET te denken! Maar door stil te zijn, open te staan voor alles wat van je gevraagd wordt op dit punt in je leven.

Nu kun je weer leiding geven, doelgericht, full flashed en inspirerend voor anderen!

Simon Sinek

 

 

 

 

Simon Sinek; antropoloog, advocaat en groot inspirator

Wat doe jij bij tegenwind?
Je reactie op dit artikel is hieronder van harte welkom.

 

[begin]
4 Responses to Tegenwind?
  1. Mooie blog! Het is weer net zo verhelderend als de eerste keer dat ik het hoorde. Inspirerend.

    • Hartelijk dank voor je reactie Sacha. Mooi dat je dit herkent. En sta je inmiddels door de gesprekken die we voerden op een heel andere plek. Niet dat je dit dan nooit meer overkomt. Maar je bent direct na een herinnering daarop zo weer op het goeie spoor. Dat geldt natuurlijk ook voor mij.
      Vanmorgen had ik een overleg met een collega. We kozen voor een bijzondere lokatie: de Oostvaardersplassen. Dat bleek een goed idee. Lekker rustig wordt je daar in de natuur. En de reflectie vaart er wel bij.
      Goeie groet, Geke

  2. De waarheid als een koe! Op de racefiets kom ik vaak tot heldere inzichten. Juist als ik vastzit met werk of studie. De ideeën en inzichten komen op de racefiets vanzelf naar boven. Dat is verhelderend. Toevallig heb ik nu persoonlijk veel te verteren. Als ik dan op de racefiets zit, krijg ik ook uit mijn diepste zelf antwoorden op de vragen waar ik mee zit, maar die antwoorden kunnen ook behoorlijk pijnlijk zijn…

  3. Dag Paul, dank voor je reactie. Inderdaad kunnen de inzichten die je krijgt pijnlijk zijn. Het leven is mooi en niet mooi. Rozengeur én maneschijn. Positief én negatief. De kunst is om beide aan te nemen. Dat is niet eenvoudig. Zelf heb ik dat beter onder de knie gekregen door pittige levenslessen. Vandaag zei iemand tegen mij: “mijn burn out heeft me echt goed gedaan. Ik heb lang gedacht dat ik dat nooit zou zeggen, maar t is toch echt zo. Zonder die burn out was ik nooit zo ver gekomen in mijn ontwikkeling.”
    De ellende begint wanneer we ons verzetten tegen de pijn.
    Ik wens je alle goeds bij het nemen van het leven zoals het is.
    hartelijke groet, Geke


[begin]

Leave a Reply to Geke Kiers Cancel reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.